S. Arabija objavljuje rat muslimankama zastupnicama u Kongresu
Ne iznenađuje što je saudijska propagandna mašina napala američke zastupnice Ilhan Omar i Rashidu Tlaib.
Ilhan Omar i Rashida Tlaib položile su zakletvu u Kongresu.
“Saudijska Arabija objavljuje rat američkim muslimankama zastupnicama u Kongresu”, naslov je koji je objavljen u časopisu Foreign Policy, gdje saznajemo: “Zaljevske arapske monarhije koriste rasizam, fanatizam i lažne vijesti da obezvrijede najnovije vašingtonske političarke koje grade historiju.” Ovo je ozbiljan posao.
Dvije muslimanke u centru pažnje saudijske propagandne mašine jesu palestinska Amerikanka Rashida Tlaib, novoizabrana američka predstavnica za 13. kongresni distrikt, i somalijska Amerikanka Ilhan Omar, novoizabrana američka predstavnica za peti kongresni distrikt Minnesote. Naravno, mnogi rasisti konzervativci u SAD-u bili su uznemireni zbog izbora dvije muslimanke u američki Kongres i njihova ksenofobija bila je očekivana, ali otrovni jezik saudijskih medijskih ispostava i komentatora bio je zaista nešto novo.
Zašto bi, dakle, Saudijci ili bilo koja druga tiranija u arapskom i muslimanskom svijetu čije postojanje zavisi od velikodušnosti američke vojske, počeli svađu s tim dvjema novoizabranim članicama američkog Kongresa? Zar Saudijci nisu “čuvari dva plemenita svetišta”, kako se nazivaju i tako sebi čestitaju? Zar oni ne bi trebali biti zaštitnici i pristalice svih muslimana širom svijeta?
Eto, tu je parola: Muslimanska braća
Prema Foreign Policyju, “akademici, medijske ispostave i komentatori bliski vladama Zaljeva više su puta optuživali Omar, Rashidu Tlaib i Abdul el-Sayed [koja se bezuspješno natjecala da bude guvernerka Michigana] da su tajne članice Muslimanske braće koje su neprijateljski raspoložene prema vladama Saudijske Arabije i UAE-a.” Eto, tu je parola: Muslimanska braća.
Uspon Muslimanske braće u SAD-u kao strašnog čudovišta prethodi kratkoj sreći vodećeg člana i svrgnutog egipatskog predsjednika Muhameda Mursija. Međutim, u arapskom svijetu, nakon “arapskog proljeća”, vladajući režimi u Bahreinu, Egiptu, Siriji, Saudijskoj Arabiji i Ujedinjenim Arapskim Emiratima smatrali su ih neprijateljem broj jedan. Zbog Hamasa (koji smatraju granom te organizacije), i Izrael se pridružio tim arapskim državama u njihovom zajedničkom strahu i preziranju političkog islama. Kroz namjerno i odobreno neznanje, te vlade reduciraju čitav spektar otpora svojim tiranijama na Muslimansku braću.
Saudijska Arabija i njeni saveznici, posebno UAE i Egipat, pokrenuli su zlobnu i uistinu smrtonosnu kampanju protiv te organizacije. No, to nije razlog zbog kojeg su napali dvije američke kongresmenke.
Još jedan članak objavljen na MinnPostu objašnjava: “Saudijski lojalisti ne griješe da je Omar stalna kritičarka saudijskog režima. Nedavno je osudila Kraljevinu zbog dvije krize koje privlače međunarodno ispitivanje tog tajnovitog režima: rat u Jemenu i smrt novinara Jamala Khashoggija.” Stoga, zbog svoje direktnosti i otvorene kritike, Omar i Tlaib percipirane su, kao što prof. Mahmoud Mamdani s Univerziteta Columbia kaže, “lošim muslimankama” u njegovoj izvrsnoj studiji i knjizi. Nasuprot tome, dobre muslimanke – one koje Saudijska Arabija i ostali vole – one su koje ih tiho posmatraju dok masakriraju Jemence i režu Khashoggija na dijelove dok žure da naprave rezervacije za hadž.
Ako bi Amerika mogla biti lijepa…
Primijetivši te zlobne napade protiv ovih mladih muslimanskih zakonodavki u novom američkom Kongresu, prof. Mohammad H. Fadel s Univerziteta u Torontu istakao je ključno pitanje: “Šokantna spremnost da se napadnu muslimani Amerikanci i Arapi Amerikanci i da se prigrli američka islamofobija otkrivaju dublje i depresivnije stanje stvari između arapskog svijeta i svojih iseljenika.” No, zašto bi se Saudijci i njihovi saveznici bojali muslimana Amerikanaca? Pa, boje se efekta “Khashoggi” – previše muslimana koji objelodanjuju i kritiziraju tiraniju.
Dok se Saudijci i njihovi saveznici nerazumno boje samo zbog dvije muslimanke, postoje snažne indicije da će ih se više pridružiti Kongresu u sljedećim godinama. Stošesnaesti saziv Kongresa, čiji su Omar i Tlaib nove članice, najraznolikiji je u američkoj historiji, s rekordnim brojem Latinoamerikanaca, Afroamerikanaca, Amerikanaca azijskog porijekla i prvim muslimankama i Indijankama koje služe. Prije toga, 115. i 114. saziv također su smatrani najraznolikijima u američkoj historiji.
Sve veći diverzitet političkog predstavljanja u SAD-u jasan je trend i muslimani Amerikanci njegov su dio. Trenutno u SAD-u živi 3,4 miliona muslimana (nešto više od jedan posto američkog stanovništva), ali mlada generacija među njima pojavljuje se kao izuzetno uključena u javne i političke arene. Većina muslimana Amerikanaca (76 posto) prva su ili druga generacija imigranata, mnogi od njih (ili njihovih roditelja) dolaze iz zemalja koje pate pod despotskim vladarima. Muslimanska američka omladina, koja je politički aktivna kući, također je dosta glasna u vezi s tiranijom u svojim domovinama (baš kao što su Omar i Tlaib, i kao što je Khashoggi pokušao), spremno izlažući duboku korupciju i zle banalnosti režima koji nad njima vlada.
A toga se boje ne samo saudijske elite već i egipatski, emiratski, iranski i drugi režimi u arapskom i muslimanskom svijetu koji preziru slobodu izražavanja. Oni bi željeli da su ti direktni muslimani Amerikanci kod njih kući, gdje ih mogu uhapsiti, staviti iza rešetaka, mučiti i ubiti ih u miru. Muslimani koji žive u SAD-u pojavljuju se kao posebna sorta. Njihov mali broj nije znatan dio populacije, ali njihov kumulativni otpor dijaboličkoj islamofobiji koja dolazi do njih u njihovoj usvojenoj državi čini ih snažnijim građanima krhke demokratije.
Ova historijska prilika učinila je od muslimana koji žive u SAD-u (ali, isto tako, i u Kanadi, Evropi i Australiji), gdje se suočavaju sa svakodnevnom rasističkom ksenofobijom, snažnijim zastupnicima u svojim historijama i, kao takvi, predstavljaju ozbiljnu prijetnju za države svog porijekla i patetične tirane koji njima vladaju.
Saudijsko-cionistički savez
Danas su ne samo Saudijska Arabija nego jednako Iran, Egipat, Turska ili Pakistan izgubili ekskluzivno pravo na to šta znači biti musliman. Muslimani širom svijeta koji ne žive pod tiranijom imaju jednaka, ako i ne i veća prava na svoju vjeru. Teološke i političke implikacije tih malih demografskih promjena velike su. U tom smislu mržnja Saudijaca prema dvjema američkim kongresmenkama samo je vrh ledenog brijega.
Nije slučajno da su iste muslimanke koje Saudijci i njihovi saveznici mrze mete propagandne mašinerije glavnih cionističkih ispostava, koje ih ocrnjuju i demoniziraju jer zauzimaju principijelan stav u vezi s Izraelom, kritizirajući njegove politike i podržavajući pokret BDS. Saudijsko-cionistički savez sada seže duboko u srce arapskog i muslimanskog svijeta. Vladajući režimi od Saudijske Arabije do Čada sve svoje nade polažu u cioniste, nadajući se da će im to osigurati opstanak. Loš potez. Moć cionista nad američkom politikom ozbiljno je osporavana, a muslimani su dio rastuće demokratske volje, koje će uključiti demokratske težnje muslimanskih nacija u svojim programima.
Osim s islamofobijom, koju cionisti potiču u Evropi, Australiji i Sjevernoj Americi, muslimani na tim kontinentima suočavaju se s još jednom nasilnom opasnošću: rasisti islamofobi zloupotrebljavaju legitimnu kritiku arapskih i muslimanskih država u svojim ratnohuškačkim planovima. Ključno pitanje ženskih prava posebno je ranjivo u toj zloupotrebi i obično je inkorporirano u agresivnu demonizaciju ne samo vladajućih režima (koji su odgovorni za kršenje tih prava) nego muslimanskih i arapskih kultura u cijelosti.
S islamofobijom na jednoj strani, buržujskim feminizmom u službi ratnih mašina na drugoj, a saudijsko-cionističkom savezu, čiji je cilj utišati i ubiti glasove muslimanskog neslaganja, muslimanima koji žive u SAD-u i drugdje rad je skrojen. Nema potcjenjivanja institucionalne i propagandne moći tih zlih sila. Treba slaviti izbor dviju muslimanki u američki Kongres, ali ne treba biti previše optimističan u vezi s njihovim uspjehom preko noći. To što su islamofobi, ksenofobi, Saudijci i njihovi regionalni saveznici uzbunjeni dobar je znak, ali bitke koje predstoje moćne su i zle. Ipak, na svaku Ilhan Omar i Rashidu Tlaib u američkom Kongresu postoji vod Nancŷ Pelosî i Chuckovâ Schumerâ u posljednjim redovima regresivnih, islamofobnih i cionističkih sila.
Stavovi izraženi u ovom tekstu autorovi su i ne odražavaju nužno uredničku politiku Al Jazeere.
Piše:
Hamid Dabashi
Izvor: Al Jazeera
